Projektowanie jest bardzo ważnym aspektem na etapie produkcji znaczków. Odnosi się to do projektowania układu graficznego (użycie logo, obrazów, kształtów, kolorów, tekstu) wykorzystywanego na znaczku. Po wydaniu pierwszego znaczka na świecie Znaczek Penny Black (czarny jednopensowy znaczek pokazujący głowę Królowej Wiktorii) wiele tysięcy znaczków zostało zaprojektowanych i wypuszczonych do obiegu zarówno dla użytku poczty jak i dla kolekcjonerów. Kliknij tu, aby obejrzeć Penny Black
Projekt graficzna znaczka musi zawierać wiele elementów niezbędnych, aby spełnić kryteria niezbędne do funkcjonalnego wykorzystania znaczka. Podstawowym elementem znaczka jest jego nominał określający jego cenę. Projektowanie znaczków w różnych krajach musi uwzględniać przyjęte międzynarodowe normy: nazwa kraju wydającego musi pojawiać się na praktycznie wszystkich rodzajach znaczków, jakie są wprowadzane do obiegu.
Projekt znaczka pocztowego jest typowo uznawany za stosunkowo uniwersalny i każdy odbiorca znaczków zakłada, że powinien mieć on jakiś projekt graficzny.
Jest 6 elementów lub części, które są bardzo ważne w projekcie znaczka:
Wielu ludzi zgadza się, że podstawowym przeznaczeniem znaczka jest pokazać wysokość nominału, czyli wstępnie wniesionej opłaty na pokrycie kosztów pocztowych. Ze względu na to, że są różne rozmiary i typy listów/poczty koszty wysyłki różnią się i znaczek powinien przede wszystkim posiadać nominał określający jego wartość.
Typowy sposób okazania nominału jest poprzez wydrukowanie numeru, któremu może towarzyszyć symbol danej waluty wydrukowany przed lub za cyfrą. Niektóre znaczki wydawana dawniej posiadają nominał wydrukowany w formie słowa. Światowy Związek Pocztowy (UPU – specjalna agencja Narodów Zjednoczonych koordynujące działania poczt na całym świecie) wymaga aby znaczek wykorzystywane na przesyłkach międzynarodowych posiadał numery arabskie (0,1,3 itd.).To powoduje że nominał znaczka jest rozpoznawalny szczególnie dla mieszkających w innych krajach.
Wzór znaczka semi-pocztowego zazwyczaj pokazuje 2 wartości nominałowe ze znakiem plusa (+) pomiędzy cyframi. Pierwszy nominał dotyczy faktycznej kwoty a druga cyfra określa kwotę dodatkową przeznaczoną do przekazania na cele charytatywne.
W niektórych przypadkach możecie spotkać znaczki z dwoma walutami wymienionymi w jego wzorze. Przykładem może być Irlandia i jej wydanie znaczków z ptakami z 11 czerwca 2001 roku, które zawiera wyszczególnienie dwóch walut (Funt Irlandzki i Euro).
Drugim najistotniejszym elementem projektu znaczka pocztowego jest nazwa kraju. Ta część projektu znaczka przeznaczona jest głównie do użytku międzynarodowego.
Pierwszy znaczek wydany w ZK lub Zjednoczonym Królestwie nie ma nazwy kraju. W 1874 UPU zwolnił Wielką Brytanię z zasady, iż na znaczku musi być umieszczona nazwy kraju wydającego. Obraz Króla lub Królowej był wystarczający, aby zidentyfikować znaczki brytyjskie. Do dnia dzisiejszego Zjednoczone Królestwo jest jedynym krajem, który nie musi umieszczać nazwy kraju na swoich znaczkach. Kliknij tu, aby obejrzeć katalog znaczków Wielkiej Brytanii. W odniesieniu do innych krajów zrzeszonych w UPU. Nazwa ich kraju musi być napisana alfabetem łacińskim (a, b, c itd.).
Nazwą wybraną jest z reguły nazwa kraju gdyż znaczki są relatywnie małe. Niektóre kraje używają krótszą lub prostszą wersję nazwy kraju lub nawet skrót nazwy, aby mieściła się ona i ładnie wyglądała w projekcie znaczka. Przykładowo na znaczkach Afryki Południowej znajduje się skrót „RSA”. Kliknij tu, aby obejrzeć znaczki z Republiki Południowej Afryki.
Są kraje, które mają poprzednią nazwę państwa jak np. Burkina Fasso, która wcześniej była znana jako Górna Volta (po francusku Haute-Volta). Terytorium kraj składało się z górnej części rzeki Volta. Nazwa została zmieniona w 1984. Dosłowne tłumaczenie nazwy Burkina Fasso oznacza „Ziemia Ludzi Prostych”. Kliknij tu, aby obejrzeć znaczki z Burkina Fasso. Kliknij tu, aby obejrzeć znaczki z Górnej Volty.
Są kraje, które mogą używać różne formy nazwy, z których projektujący znaczek może wybrać tą, którą uzna za najbardziej pasującą jego zamiarom. Nazwę można również umieścić w formie przymiotnikowej np. Posta Romana (Poczta Rumuńska) zamiast nazwy Rumunia. Kliknij tu, aby obejrzeć znaczki Poczty Rumunii.
Niektóre terytoria zależne mogą lub nie umieszczać nazwę kraju macierzystego.
Prawie wszystkie znaczki maja elementy tekstowe umieszczone w projektach znaczków. Po umieszczeniu nominału i nazwy kraju, elementy tekstowe mogą zawierać informacje funkcjonalne „poczta oficjalna”, „poczta lotnicza”. „opłata pocztowa” nazwisko przedstawianej osoby, numer matrycy (numer seryjny matrycy – umieszczany na marginesie arkusza) rok, w którym wydano znaczek oraz nawet w przypadku znaczków okolicznościowych cytat narodowy.
Czasami projekt znaczka używa tekst, jako jego główny element. Przykładowo niektóre znaczki Pakistanu używają tekst, jako główny element na znaczkach. Większość krajów jednak wyraźnie ograniczyła używanie tekstu, jako podstawowego elementu projektu znaczka. Kliknij tu, aby obejrzeć niektóre znaczki Pakistanu.
Kraje, które maja kilka alfabetów i języków mogą wykorzystywać je na wiele sposobów. Przykładowo znaczki Iraku mają tekst napisany alfabetem arabskim i łacińskim. Kliknij tu, aby obejrzeć znaczki Iraku.
Możesz również znaleźć znaczki, które mają tekst wpisany poza marginesem. W wielu z nich jest on zawsze umieszczane w dolnej części i zawiera nazwisko i/lub nazwę zakładu drukującego. Czasami opis, czego dotyczy znaczek jest umieszczana na marginesie. W ciągu ostatnich lat lewa część dolnego marginesu stała się ulubionym miejscem umieszczania roku, w którym wydano znaczek. Filateliści zauważają te zmiany w obrębie marginesu i uznają te wydania, jako wydania całkowicie nowych znaczków.
Elementy graficzne w projekcie znaczka można podzielić na 4 podstawowe grupy:
A. Portret popiersie – może być en face lub z profilu.
B. Godło – flaga lub godło, trąbka symbolizująca pocztę, inne symbole narodowe, etc.
C. Numeryczne – wzór, którego projekt stworzono w oparciu liczbę określającą nominał.
D. Obrazowe – obejmują różne obrazy od zwierząt i roślin, krajobrazy, postacie historyczne lub oryginalne dzieła sztuki. Obrazy mogą również być wzorem abstrakcyjnym, przedstawiać alegorie lub przedmioty rzeczywiste.
Wiele krajów ma swoje różne zasady specjalne, które określają wybór wzoru znaczka lub jego elementów. Przykładowo – Zjednoczone Królestwo musi pokazać monarchę z reguły, jako sylwetkę. Na znaczkach Stanów Zjednoczonych nie można ukazywać osób, które nie żyją krócej niż 10 lat z jedynym wyjątkiem dotyczącym byłych prezydentów, których portret może być umieszczony na znaczku rok po ich śmierci.
Najbardziej powszechnym kształtem znaczka jest prostokąt, ponieważ najłatwiej w ten sposób umieścić znaczki w arkuszu druku. Prostokąt wyższy niż szerszy jest nazywany wertykalnym a szerszy niż dłuższy – horyzontalnym.
Poza prostokątnymi znaczkami spotkasz również inne kształty jak trójkąty, ośmiokąty, koła, romby i inne dowolne kształty w tym serca oraz znaczek w kształcie banana, który był wydawany w Tonga w latach 1869-1985.
Najpowszechniejszym rozmiarem znaczka jest ok., 10 mm do 30 mm (milimetrów), jako że te wymiary okazały się najłatwiejsze w obróbce.
Największy znaczek pocztowy w historii był wydawany w USA od 1865 roku. Miał on wymiary 52mm. x 95mm. Znaczek był używany wyłączne do wysyłki gazet.
Najmniejszy odnotowany znaczek był wydany Macklenburg-Scwerin, terytorium w Niemczech.
Po wybraniu tematu administracja pocztowa zazwyczaj zleca opracowanie projektu znaczka artyście.
Tworząc projekt znaczka artysta musi z reguły trzymać się ograniczeniom wymienionym wcześniej. Może być również wymagane, aby miał on wcześniejsze doświadczenie w projektowaniu znaczków. Artysta musi brać pod uwagę, iż będzie musiał projektować bardzo niewielką powierzchnię. Przykładowo klasyczne obrazy zazwyczaj stają się zamazane, jeśli są reprodukowane w znacznym pomniejszeniu. Artysta wybierze, więc zazwyczaj część obrazy lub jego znany detal jako główny element projektu znaczka. Tak samo wybór portretu z reguły niewiele znaczy dla większości klientów. Artysta może, więc wprowadzić opis tekstowy odwołujący się do osiągnięć tej osoby. Przykładowo może być to budynek dzieło znanego architekta lub tylko słowo „architekt” umieszczone w projekcie.
Po zakończeniu prac artysta z reguły przedstawia administracji pocztowej jeden lub dwa projekty (czasami więcej) do ewentualnego zatwierdzenia. Po zatwierdzeniu projekt może jeszcze podlegać szeregu modyfikacjom przed skierowaniem do produkcji. Projekt może również być odrzucony na przykład, jeśli nastąpiła zmiana rządu w danym kraju.